Fondo

Rivaroxabán, 5-cloro-N-[[(5S)-2-oxo-3-[4-(3-oxomorfolin-4-il)fenil]-1,3-oxazolidin-5-il]metil]tiofeno-2 -carboxamida, é un potente inhibidor de moléculas pequenas do factor Xa, que é un factor de coagulación nun punto crítico da vía de coagulación sanguínea que resulta na xeración de trombina e formación de coágulos. O rivaroxabán únese ao Tyr288 na bolsa S1 do factor Xa mediante a interacción de Tyr288 e o substituyente cloro do resto clorotiofeno. A inhibición é reversible (koff = 5x10-3s-1), rápida (kon = 1,7x107 mol/L-1 s-1) e de forma dependente da concentración (Ki = 0,4 nmol/L). Actualmente está a estudar rivaroxaban para o tratamento da TEV, prevención de eventos cardiovasculares en pacientes con síndrome coronaria aguda, prevención do ictus en pacientes con fibrilación auricular.

Referencia

Elisabeth Perzborn, Susanne Roehrig, Alexander Straub, Dagmar Kubitza, Wolfgang Mueck e Volker Laux. Rivaroxaban: un novo inhibidor oral do factor Xa. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2010; 30(3): 376-381

Descrición

O rivaroxabán (BAY 59-7939) é altamente potente,inhibidor selectivo e directo do Factor Xa (FXa), logrando unha forte ganancia na potencia anti-FXa (IC50 0,7 nM; Ki 0,4 nM).

In Vitro

O rivaroxabán (BAY 59-7939) é un inhibidor oral directo do Factor Xa (FXa) en desenvolvemento para a prevención e o tratamento da trombose arterial e venosa. O rivaroxabán inhibe competitivamente o FXa humano (Ki 0,4 nM) cunha selectividade >10 000 veces maior que para outras serina proteases; tamén inhibe a actividade da protrombinase (IC50 2,1 nM). O rivaroxabán inhibe o FXa endóxeno máis potentemente no plasma humano e de coello (IC50 21 nM) que no plasma de rata (IC50 290 nM). Demostra efectos anticoagulantes no plasma humano, duplicando o tempo de protrombina (PT) e activando o tempo parcial de tromboplastina en 0,23 e 0,69.μM, respectivamente.

O rivaroxabán (BAY 59-7939) é un inhibidor directo de FXa potente e selectivo cunha excelente actividade in vivo e unha boa biodisponibilidade oral. O rivaroxabán (BAY 59-7939), administrado en bolo iv antes da indución do trombo, reduce a formación de trombos (ED50 0,1 mg/kg), inhibe FXa e prolonga a dose de PT dependente. PT e FXa están lixeiramente afectados na ED50 (un aumento de 1,8 veces e unha inhibición do 32 %, respectivamente). A doses de 0,3 mg/kg (a dose que conduce á inhibición case completa da formación de trombos), o rivaroxabán prolonga moderadamente a PT (3,2±0,5 veces) e inhibe a actividade FXa (65±3%).

Almacenamento

Estrutura química